Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

ΑΝ Η ΖΗΛΕΙΑ ΗΤΑΝ ΨΩΡΑ…


Αν η ζήλεια ήταν ψώρα θα γέμιζε όλη η χώρα, έχει δίκιο ο απλός ο κόσμος μαζί και εγώ που το λέμε και το υποστηρίζουμε. Ο κόσμος δεν χαρίζει σε κανέναν και τίποτα, αν φταις καλά να σου κάνουν, αν δεν φταις και έχουν έμφυτο το συναίσθημα της ζήλειας και κατά συνέπεια της κακίας είναι αφάνταστα εκνευριστικό. Που βρίσκουν την όρεξη, την διάθεση κάποιοι να πικραίνουν τους υπόλοιπους χωρίς λόγο. Θεωρώ πως το κίνητρο αυτής της κακεντρέχειας να το πω, της κακίας να το πω, της μ… να το πω είναι η ζήλεια. Μια άλλη παροιμία που έλεγαν οι παλιοί είναι όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Επίσης επειδή έκοψαν την ουρά της μίας αλεπούς πήγε να πείσει τις άλλες ότι θα είναι και αυτές πιο ωραίες αν κόψουν τις δικές τους ουρές. Κάπως έτσι είναι και ο κόσμος να μην σε δει να ανεβαίνεις ή να πέφτεις, είναι πάντα εκεί για να σου υπενθυμίσουν ότι σε πονάει. Αν σε δουν να πας καλά θέλουν να σε ρίξουν, να σου σπείρουν την αμφιβολία, αν σε βλέπουν να πέφτεις θέλουν να σε δουν ακόμα πιο κάτω, πιο κάτω και από τον πάτο. Σαν συμβουλή μην είσαστε τόσο κακοί και τόσο χαζοί, μας δίνεται δύναμη με αυτόν τον τρόπο, γιατί ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς. Και εσείς δεν μπορείτε ούτε καν να μας αγγίξετε, ίσως να μας νευριάσετε λίγο, να μας τσιγκλήσετε αλλά μέχρι εκεί την χάρη δεν θα σας την κάνουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου