ΝΥΧΤΑ ΞΕΛΟΓΙΑΣΤΡΑ…

Γιατί άραγε να την ονομάζουμε ξελογιάστρα; Μας παίρνει τα μυαλά, τα λογικά και δεν πράττουμε σωστά. Και με πια προϋπόθεση, η δέσμευση υπάρχει το σωστό και το λάθος, ποιος είναι ικανός να το κρίνει. Την ονομάζουν ξελογιάστρα γιατί μπορούμε πιο εύκολα να αφεθούμε στις αισθήσεις μας, να αφήσουμε να μας κυριεύουν, χωρίς να πρωτεύει η λογική και τα πρέπει. Λέμε λόγια κάνουμε πράξεις που κανένας μας δεν θα είχε τολμήσει την ημέρα να σκεφτεί όχι να τα πράξει. Τι να φταίει ο κατάμαυρος ουρανός που μας σκεπάζει σαν πέπλο ή τα φωτεινά μικρά αστέρια που τον αποτελούν και μας γεμίζουν χαρά και ελπίδα για το άγνωστο που υπάρχει εκεί ψιλά. Να φταίει το μυστήριο που γεννιέται μέσα στο σκοτάδι, ή η αποφυγή των προβλημάτων της ημέρας και της καθημερινότητας μας. Ναι την νύχτα κατά ‘ένα περίεργο τρόπο όλοι ηρεμούμε, επέρχεται μία μικρή χαλάρωση αρχικά. Ειδικά οι καλοκαιρινές νύχτες είναι διαμορφωμένες για βόλτες στην παραλία, παρέα και ποτό. Η θάλασσα το βράδυ μας ηρεμεί πάρα πολύ σε σημείο που και οι ίδιοι δεν μπορούμε να διανοηθούμε. Η θάλασσα παίζει μεγάλο ρόλο στην ηρεμία, ο πρώτος είναι ότι το βράδυ παίρνει το μαύρο χρώμα του ουρανού, κατά συνέπεια αποκτά μυστήριο. Αν υπάρχει και καλή παρέα, ήρεμη, προσιτή, ακόμα καλύτερα. Άρα ως συμπέρασμα η νύχτα ξελογιάζει, διότι αφήνουμε πίσω τις έννοιες και τις σκοτούρες όλης της ημέρας, βάζουμε την καλή μας μάσκα εκείνη που είναι έτοιμη για διασκέδαση και αφού είμαστε εμείς ψυχολογικά έτοιμοι αφήνουμε το όλο κλίμα να μας συνεπάρει. Να απολαύσουμε κάθε τι, το οποίο μας προσφερθεί, με όποιο τρόπο θεωρούμε εμείς απόλαυση. Η απόλαυση είναι διαφορετική για κάθε άτομο, για κάποιον είναι μια βόλτα ρομαντική στη θάλασσα, για άλλον χορός μέχρι πρωίας σε ένα κλαμπάκι, για άλλον το μπαλκόνι του και τέλος για άλλον η αγκαλιά του Μορφέα στο κρεβάτι του. Κάθε ένας τρόπος απ αυτούς που περιγράψαμε έχει την απόλαυση του, μία απόλαυση που γίνεται αισθητή έντονα την νύχτα. Οπότε κάθε νύχτα στην ζωή μας είναι η ιδανική ξελογιάστρα να μας κάνει να αγγίξουμε το όνειρο.