ΜΑΤΑΙΑ

Περπατώντας στην άδεια παραλία

Με πόδια ξυπόλυτα να βουλιάζουν στην άμμο

Και να βρέχονται από το κύμα… θυμήθηκα

Κάποτε καθόμασταν μαζί κοντά στη φωτιά

Αγναντεύοντας την θάλασσα

Και τ αστέρια να μας κρατούν συντροφιά.

Η ανάσα σου να ζεσταίνει το λαιμό μου

Και η γεύση των χειλιών σου

Ακόμα στο στόμα μου, μπρούσκο κρασί.

Σου άρεσε θυμάμαι να παίζεις

Με τα λυτά μαλλιά μου

Και τα δάκτυλα σου

Χάνονταν μέσα σ αυτά.

Η θάλασσα αγρίεψε και ένα μεγάλο κύμα

Με γύρισε στο τώρα…

Βράχηκα και κοίταξα γύρω μου

Αναζητώντας εσένα, το γέλιο σου

Όπως τότε, μάταια…

Ralia rentou.