Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΧΘΕΣ…

Εάν με ρωτούσε κάποιος τι θα ζητούσες από τον Θεό σου, το σύμπαν, πια θα ήταν η ευχή σου. Θα έκλεινα σφιχτά τα μάτια μου, φωνάζοντας δυνατά, μέσα από την ψυχή μου, «σβήσε το χθες.!» Ναι αυτή θα ήταν η μοναδική μου ευχή, δεν θα ζήταγα χρήματα, καριέρα, έρωτες, παιδιά, σκυλιά, γατιά, παρά μόνο αυτό, να σβήσει όσα έχω ζήσει. Δεν μπορώ και δεν θέλω να εξηγήσω το γιατί, δεν με νοιάζει πια να τετραγωνίσω των κύκλο, δεν με αφορά να λύσω εξίσωση, απλά οι εμπειρίες είναι σαν μαχαιριές, που αφήνουν πληγές βαθιές. Οι πληγές αυτές κάθε φορά, σε κάθε θύμηση, σε κάθε εμπόδιο, κακία, μικρότητα και δεν ξέρω και εγώ πως αλλιώς να περιγράψω τις καταστάσεις που δημιουργούνται, τις ανοίγουν και αρχίζουν να αιμορραγούν. Δεν θα γύριζα στο χθες ούτε μία στιγμή, δεν θα άλλαζα τίποτα απ ότι έχω κάνει, απλά θα τα διέγραφα όλα και θα άρχιζα ξανά απ την αρχή. Ίσως από τύχη να μην έκανα τα ίδια λάθη, να μην γνώριζα τα ίδια άτομα, να ήταν διαφορετικές οι λεγόμενες συγκυρίες και να εύρισκα την κατάλληλη στιγμή. Πάλι μπορεί να ζούσα το ίδιο με τα ίδια ακριβώς πρόσωπα και καταστάσεις. Και η τελευταία εκδοχή, να έκανα χειρότερα λάθη απ ότι έχω κάνει, να γνώριζα χειρότερους ανθρώπους και να κατάφερνα να μου κάνουν κακό. Λένε πως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, τελικά μήπως πίσω από την φράση αυτή κρύβεται, το ότι δεν σε σκοτώνει σε σκληραγωγεί, αλλά συγχρόνως σε κάνει και πολύ ευάλωτο. Κάτι τέτοιο πιστεύω πως συμβαίνει, βεβαίως με βάση τους ψυχολόγους, είναι μεγάλος λάθος να μην δέχεσαι το παρελθόν σου τα άτομα και τις καταστάσεις που το απαρτίζουν, διότι έτσι κολλάς στο παρελθόν, χάνεις το παρόν και καταστρέφεις το μέλλον. Μπορεί να έχουν και δίκιο, αλλά φτάνει πια δεν είναι όλα κώδικες και κανόνες, κάθε άνθρωπος έχει τους λόγους του όταν θέλει να σβήσει κάτι από το μυαλό του. Έτσι πολλές φορές υπάρχουν εκρήξεις στους ανθρώπους και παθαίνουν κενά, δημιουργούν μία δική τους πραγματικότητα, αυτό μπορεί να είναι παροδικό μπορεί να είναι και για πάντα. Νομίζω ότι αν η επιστήμη θα έψαχνε μία νέα ανακάλυψη, αυτή θα πρέπει να ήταν, το χάπι το οποίο σου δίνει την δυνατότητα να ξεχάσεις ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα της ζωής σου ή και όλη σου την ζωή αρχίζοντας ξανά από το μηδέν. Το ξέρω πως ακούγετε παράλογο αλλά τις τελευταίες μέρες έχουν πέσει στην αντίληψη μου πολλά άτομα που αν είχαν μόνο μία ευχή θα ήταν να σβήσουν το χθες. Να μην θυμούνται τίποτα, να μην τους πονάει η οιαδήποτε στιγμή που έχουν ζήσει, όπως η απώλεια ενός ανθρώπου. Τελικά λογική ή παράλογη σκέψη, η ευχή η δική μου και πιστεύω πολλών ακόμα θα ήταν συγκεκριμένα ως φράση : γη σταμάτα να κατέβω, ζαλίστηκα! Και τώρα ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΧΘΕΣ…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου