Βουδισμός

Με τον όρο Βουδισμός ή Βουδδισμός εννοείται μία από τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου με κεντρικό πρόσωπο του μυθολογικού υλικού της τη ζωή και τη διδασκαλία του Σιντάτ(χ)α Γκοτάμα (Σιντάρτα Γκαουτάμα σανσκριτικά) Μπούντχα (Buddha) ή Βούδα ή Βούδδα, του Πεφωτισμένου όπως αποκαλείται ενίοτε.

Η ιστορία του Βουδισμού

Σύντομα μετά από το θάνατο του Βούδα ή παρινιρβάνα, πεντακόσιοι μοναχοί συναντήθηκαν στο πρώτο συμβούλιο της Ρατζάγκρ(χ)α, υπό την ηγεσία του Κασυάπα, (Kashyapa). Ο Ουπάλι (Upali) απήγγειλε τον YO μοναστικό κώδικα (Βινάγια) όπως τον θυμόταν. Ο Ανάντα (Ananda), εξάδελφος, φίλος και αγαπημένος μαθητής του Σιντάτα -άτομο με καταπληκτική μνήμη- απήγγειλε τα μαθήματα του Βούδα (Σούτρα). Οι μοναχοί συζήτησαν τις λεπτομέρειες και ψήφισαν για την τελική μορφή του κειμένου. Κατόπιν δεσμεύτηκαν να απομνημονεύσουν το κείμενο και να το μεταφέρουν σε άλλους μοναχούς, καθώς επίσης και να το μεταφράσουν σε πολυάριθμες γλώσσες και διαλέκτους των ινδικών πεδιάδων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Βουδισμός παρέμεινε προφορική παράδοση σχεδόν για 200 χρόνια.Στους επόμενους αιώνες, η αρχική ενότητα του Βουδισμού άρχισε να κομματιάζεται. Η σημαντικότερη διάσπαση εμφανίστηκε μετά από το δεύτερο συμβούλιο, που έγινε στο Βαϊσχάλι (Vaishali) 100 χρόνια μετά από το πρώτο. Μετά από αρκετές συζητήσεις μεταξύ μιας ανανεωτικής ομάδας και των παραδοσιακών μοναχών του Βουδισμού οι ανανεωτές έφυγαν διαμορφώνοντας την Μαχασάνγκ(χ)α[...] Στο πέρασμα του χρόνου από αυτή την ανανεωτική ομάδα διαμορφώθηκε η παράδοση (Μαχαγιάνα) της βόρειας Ασίας, της οποίας μίας σχολή είναι ο ζεν βουδισμός.Οι παραδοσιακοί Βουδιστές, που αναφέρονται πλέον ως Στ(χ)αβιραβάντα (Sthaviravada) ή «ατραπός των πρεσβύτερων» (Τ(χ)εραβάντα στη διάλεκτο Πάλι), ανέπτυξαν ένα σύνθετο σύνολο φιλοσοφικών ιδεών πέρα από εκείνες που διευκρίνισε ο ίδιος ο Βούδας. Αυτές οι ιδέες συλλέχθηκαν και καταγράφηκαν με τον γενικό τίτλο Αμπιντάρμα (Abhidharma) ή «ανώτερες διδασκαλίες». Ωστόσο και εδώ προέκυψαν αλλεπάλληλες διαφωνίες, με αποτέλεσμα τη διάσπαση της αρχικής παραδοσιακής ομάδας σε 18 διαφορετικές σχολές που ανέπτυξαν η καθεμία τη δική της ανεξάρτητη ερμηνεία επί διαφόρων θεμάτων. Αυτές οι σχολές με τη σειρά τους εξαπλώθηκαν σε όλη την Ινδία και τη νότιο Ασία. Σήμερα, μόνο η σχολή της Σρι Λάνκα Τεραβάντα επιβιώνει.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΒΟΥΔΙΣΜΟΥ

Η λέξη «βουδισμός» προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη «βούδας», που σημαίνει «ο αφυπνισμένος». Ο βουδισμός ή το ντάρμα του Βούδα (μπούντα-ντάρμα), είναι η αναγγελία, και ο δρόμος, προς την αφύπνιση των ανθρώπινων δυνατοτήτων.Ο ιστορικός Βούδας, Σιντάρτα Γκοτάμα, γεννήθηκε γύρω στα 560 π.Χ. στο Λούμπινι, στο σημερινό Νεπάλ. Μεγάλωσε ως πρίγκιπας της γενεαλογίας των Σάκυα και υπερείχε σε όλες τέχνες του λόγου. Όταν συνειδητοποίησε την αλήθεια της παροδικότητας  στην ηλικία των 29 ετών, εγκατέλειψε το βασίλειό του για να αναζητήσει την πνευματική κατανόηση. Μετά από σπουδές έξι ετών κοντά σε πολλούς πνευματικούς δάσκαλους, ο Σιντάρτα συνειδητοποίησε ότι ούτε η υπερβολική κοσμική επιτυχία, ούτε ο ασκητισμός, θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στην πλήρη φώτιση. Έκατσε κάτω από το Δέντρο Μπόντι (της γνώσης) στις όχθες του ποταμού Γάγγη και ορκίστηκε να μην σηκωθεί από κει προτού να πραγματώσει τη φώτιση. Μέσω της πλήρους εξέτασης της φύσης του σώματος και του νου του, πέτυχε την τελική φώτιση. Η ανακάλυψη του Βούδα, αυτή του αφυπνισμένου νου, δεν μπορεί να περιγραφεί επαρκώς ως μία θρησκεία, ένα φιλοσοφικό , ή ψυχολογικό πόνημα. Πιο καλά περιγράφεται ως ένας τρόπος ζωής. Το ντάρμα μας παρέχει μια πρακτική μέθοδο για να πετύχουμε την πραγμάτωση για την οποία μας μιλά: τον διαλογισμό, που είναι η άσκηση πάνω στην εγρήγορση και την επίγνωση. Ο διαλογισμός είναι μια φυσική διαδικασία, όπου επιτρέπει κανείς στον εαυτό του να εξετάσει τη φύση των σκέψεων, συναισθημάτων, και φυσικών αισθήσεων και να ανακαλύψει την έμφυτη αγνότητα της ύπαρξης. Είναι μία τεχνική που βασίζεται στην αληθινή εμπειρία, παρά πάνω στην τυφλή πίστη. Μετά το θάνατο, ή παρανιρβάνα, του Βούδα, αναπτύχθηκαν στην Ινδία πολλές σχολές του βουδισμού. Οι σχολές που διακρίθηκαν στα πρώτα χρόνια, αποκλήθηκαν χίναγιάνα ή το μικρό όχημα, δίνοντας βασική έμφαση στην αυτό-απελευθέρωση μέσω της ατομικής πειθαρχίας. Οι σχολές που διακρίθηκαν αργότερα, αποκλήθηκαν μάχαγιάνα ή το μεγάλο όχημα, κι έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στη δουλειά για την απελευθέρωση της κοινωνίας συνολικά. Και οι δύο σχολές διαδόθηκαν από την Ινδία σ' ολόκληρη την Ασία. Η παράδοση που εγκαταστάθηκε στο Θιβέτ είναι ο βουδισμός της μάχαγιάνα. Είναι επίσης γνωστή ως βάτζραγιάνα ή το άφθαρτο όχημα, όνομα που αναφέρεται στις ιδιαίτερα δυνατές και άμεσες μεθόδους πραγμάτωσης που κατέχει. Πριν από περίπου 2.500 χρόνια, ένας Ινδός πρίγκιπας, ο Σιντάρτα Γκοτάμα, έκατσε ήσυχα στο Πάρκο του Ελαφιού, όπως έγινε γνωστό, στο Σάρνα. Σε αυτό το ήσυχο μέρος μπροστά σε μια μικρή συνάθροιση ανθρώπων, ξεκίνησε να προσφέρει απλές διδασκαλίες, που βασίζονταν στη δική του εμπειρία. Αυτές οι διδασκαλίες, στις οποίες αναφερόμαστε με τη λέξη «ντάρμα», που σημαίνει «αλήθεια», ήταν πρακτικές οδηγίες στο πώς κανείς θα σχετιστεί με την καθημερινή του εμπειρία της ζωής και του νου του. Επειδή ακριβώς η αντίληψή του ήταν τόσο βαθιά κι ενορατική, έγινε γνωστός ως ο «Βούδας», που σημαίνει «αυτός που αφυπνίστηκε.» Οι διδασκαλίες που προσέφερε έγιναν γνωστές ως «Βούδα-ντάρμα», «οι διδασκαλίες ενός αφυπνισμένου», και τελικά ως Βουδισμός.  Οι βουδιστικές διδασκαλίες διακηρύσσουν τη δυνατότητα της αφύπνισης των εγγενών ικανοτήτων κάθε ανθρώπινου όντος, και παρέχουν μια πρακτική μέθοδο για την επίτευξη της. Αυτή η πρακτική μέθοδος, που μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά, είναι γνωστή ως διαλογισμός, που είναι η άσκηση στην εγρήγορση και την επίγνωση.O διαλογισμός είναι μια φυσική διαδικασία που επιτρέπει σε κάποιον να εξετάσει τη φύση των σκέψεων, συναισθημάτων και φυσικών αισθήσεων, και να ανακαλύψει την εγγενή αγνότητα του όντος. Είναι μια πρακτική που βασίζεται στην άμεση εμπειρία, και όχι στην τυφλή πίστη.Ο βουδισμός παίρνει έναν αυξανόμενα σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη Δυτική κοινωνία καθώς αυξάνεται το ενδιαφέρον για αυτήν την θεώρηση της ζωής. Μία μοναδική ποιότητα των βουδιστικών διδασκαλιών είναι ότι μπορούν να εκφραστούν μέσα από τα υπάρχοντα πολιτιστικά μοντέλα, μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν, αντί να τα καταστρέψουν ή να τα αντικαταστήσουν. Αυτό επιτρέπει στους δυτικούς να εξασκούν το βουδισμό χωρίς να αποκηρύξουν την πολιτιστική τους κληρονομιά, ή να αλλάξουν εκ βάθρων τον τρόπο της ζωής τους.

ΠΗΓΗ: http://www.shambhala.gr