Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

ΤΟ ΜΠΑΛΚΌΝΙ...


Ιερός ο χώρος του μπαλκονιού, μπορεί και μόνο απ τον τίτλο να φαίνεται γελοίο. Ξέρεται πόσοι άνθρωποι ζουν στο μπαλκόνι τους για χρόνια και ειναι χαρούμενοι, γιατί τους φτάνουν τα λίγα η διασκέδαση που μπορεί να τους προσφέρει το μπαλκόνι τους. Είναι ο μοναδικός χώρος που δεν μας νοιάζει αν είναι μικρός ή μεγάλος, το μόνο που θέλουμε είναι να έχει κίνηση να βλέπουμε να ακούμε. Είναι σαν την τηλεόραση αλλά πιο άμεσο, ζεις λίγα λεπτά τις ζωές των άλλων. Πολλοί το ονομάζουν "κοτσομπολιέρα" ή "χαρά της κουτσομπόλας" και έχουν δίκιο, ξέρετε τι μπορείτε να μάθετε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα για άτομα που τα γνωρίζεται χρόνια... Πολλοί ισχυρίζονται πως βαρέθηκαν το μπαλκόνι και  θέλουν να βγουν να ζήσουν, τελικά νομίζω πως δεν έχουν καταλάβει ποιον τρόπο ζωής θέλουν. Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω να μένουμε μόνο στα μπαλκόνια μας, αλλά με πειράζει να ακούω μπηχτές. "Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα" και συνήθως έχει αυτή που του δίνουμε εμείς έτσι καταφέρνουμε "να κάνουμε το μπαλκόνι μας νησί." Στην ζωή μας ανήκουν λίγα πράγματα τα οποία μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε ώστε να παίρναμε ωραία. Έτσι είναι ο άνθρωπος, με την φαντασία του μπορεί να ταξιδέψει στα πιο ωραία μέρη και να βρεθεί με άτομα που θα ήθελε να ειναι κοντά και δεν έχει την ευκαιρία. Η σκέψη είναι η μοναδική που σε ταξιδεύει δωρεάν όσο πιο μακρυά γίνεται. Και σίγουρα ένα δροσερό μπαλκόνι μ ένα τραπεζάκι, λίγο πράσινο, ένα μπολ φρούτα, έναν καφέ, τσιγάρο και αποσκευές τ όνειρα μας είναι το καλύτερο ταξίδι. Γιατί τ απογεύματα "με καφέ και τσιγάρο είναι οι καλύτερες κακές συνήθειες" που μας ταξιδεύουν από το μπαλκόνι μας από τ άδυτα του μυαλού μας μέχρι το τέλος του κόσμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου