Όλοι αναρωτηθήκαμε αν το «γυαλί σπάσει» και δεν «ραγίσει,» αν όλα τελειώσουν, σε μια σχέση, μια δουλειά, μία διαδρομή γενικότερα της ζωής μας, αν έχει δεύτερη φορά… Ζούμε με το φόβο, με το αν… Αν πληγωθούμε ξανά, αν βιώσουμε την ευτυχία που χάσαμε για δεύτερη φορά. Ένα αν μας κάνει πεσιμιστές και καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεύτερη φορά δεν έχει. Και αν έχει, πρώτη, δεύτερη, τρίτη και πάει λέγοντας και με το αν αυτό, την χάνουμε. Μήπως το πρόβλημα μας είναι οι φόβοι μας, αυτοί δεν μας αφήνουν να πάμε μπροστά; Μιλάμε υποθετικά και προσδιορίζουμε το αποτέλεσμα, γιατί δεν καθρεπτίζουμε τους φόβους μας ώστε να τους σπάσουμε; Ίσως «δεύτερη ζωή» να μην έχει, μα δεύτερη φορά, ευκαιρία, πάντα υπάρχει. Βεβαίως τα σπασμένα δεν κολάναι, πάντα κομμάτια θα μείνουν, μα η αρχή είναι κάπου στην γωνιά ώστε να μπορέσουμε να εξιλεωθούμε από τα λάθη, τα πάθη του παρελθόντος. Άρα παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και τελικά αν έχουμε το θάρρος φτάνουμε ως το τέλος και διαπιστώνουμε πως με βάση την ανθρώπινη ψυχική δύναμη « αι δεύτερη φορά υπάρχει» και είναι καλύτερη από την πρώτη. Οργανωμένη σωστά, με σταθερά βήματα, αργούς ρυθμούς μεν, αλλά σωστούς δε. Ναι θα ζήσουμε την « δεύτερη φορά μας» ο καθένας γιατί μας αξίζει και μας ταιριάζει η ζωή .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου