ΧΤΥΠΗΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ…

Κάπως έτσι δεν έχουν καταντήσει οι σχέσεις μας, είναι σαν τις ταινίες δράσης που πάντα ο υποφαινόμενος ως «κακός» βρίσκει την κατάλληλη ευκαιρία ώστε να  σου δώσει την χαριστική βολή. Σε περιμένει, όχι είναι έξυπνος δεν χτυπάει έτσι, έχει τόση υπομονή «γαϊδουρινή» σαν και τον ίδιο. Και εκεί που όλα λες ηρέμισαν γιατί ξέρεις ότι περασμένα είναι αλλά όχι ξεχασμένα σου έρχεται ένα στραπάτσο που δεν ξέρεις που να κρυφτείς. Και ρωτάω τώρα εγώ πια είναι η σωστή απόφαση εδώ, τελικά αυτό το ερώτημα δεν θα καταφέρουμε να το λύσουμε, τόσα άρθρα ένα δεν μας απάντησε. Και γυρνάμε στο ερώτημα να κρυφτείς σαν φοβισμένο παιδάκι που είδε στον ύπνο του τον «μπαμπούλα» ή να σφίξεις τα δόντια, να σταθεροποιήσεις το βήμα σου και να πεις « εδώ είμαι ρε, δεν έπεσα ακόμα.» Εδώ ξεκινάνε τα δύσκολα, μόνος αδύναμος, αιφνιδιασμένος και τι μένει, είσαι στην χειρότερη φάση μην το ψάξεις, καλοθελητές όπως έχουμε ξανά πει πάντα υπάρχουν. Αν δείξεις φοβισμένο παιδάκι έχασες το παιχνίδι απ την αρχή, ηττήθηκες με ένα και μόλις χτύπημα, τώρα θα μου πεις ίσως θανατηφόρο, αλλά ένα δεν νομίζω να είναι. Αν ακολουθήσεις την επόμενη αμέσως επιλογή, έχεις συνειδητοποιήσει πως το χτύπημα δεν ήταν θανατηφόρο, αλλά ξέρεις ότι στην συνέχεια θα επέλθουν και άλλα χειρότερα αυτού. Νομίζω όμως ότι είναι και το πιο σωστό, αν δεν φτάσεις κάτι μέχρι το τέλος ακόμα και αν υποφέρεις, αν πονάς πως θα μάθεις τις δυνατότητες σου τις δυνάμεις σου. Πως θα τις αποδείξεις πρώτα σε εσένα τον ίδιο και μετά σε όλους τους άλλους. Να σου πω κάτι τα εύσημα δεν θα στα δώσει κανένας, ότι κάνεις θα το κάνεις για εσένα. Μια φίλη πριν λίγες μέρες ξέρετε τι μου είπε «ο άνθρωπος που θα σου πει ότι σε συμπαθεί να τον φοβάσαι, η συμπάθεια, η φιλία αγάπη κερδίζετε, την δείχνεις και δεν την ανακοινώνεις.» Τότε δεν το κατάλαβα γιατί μου το είπε αν και συμφωνώ στο ότι οι πράξεις έχουν σημασία και όχι τα λόγια, μετά από λίγες μέρες την κατάλαβα απόλυτα. Θα ξανά αναφερθώ στην μοίρα και θα πω πως είναι άγνωστες οι βουλές της, εκεί που δεν κατάλαβες κάτι καλά έρχεται να στο διευκρινίσει. Και εμένα συγκεκριμένα δεν στάθηκε να μου διευκρινίσει μόνο το πώς είναι να λένε « σε συμπαθώ» αλλά και τι είδους είναι αυτά τα άτομα που το λένε, μου έδειξε όλο το μεγαλείο. Μέσα από αυτό το λίγο που είδα και θέλησα να είναι λίγο, μιλάμε καθαρά για κακόβουλους ανθρώπους, η κακία και αυτοί γεννηθήκανε ίδια μέρα και ώρα μπορώ να σας πω. Είναι άτομα που δεν κοιτάνε την ζωή τους παρά το πώς θα καταστρέψουνε τους άλλους. Στη συνέχεια αυτό που τους νοιάζει είναι να παρουσιάζονται ως σωτήρες, με όμορφο και ωραίο τρόπο να πετάνε το φαρμάκι του και όχι μόνο αυτό είναι ικανοί για πολύ χειρότερα. Εγώ έμεινα στα πταίσματα τους, οπότε, όποτε δείτε πολύ καλοσυνάτο άνθρωπο, να επιμένει πως θέλει να σας προστατέψεις, να σας πει πόσο σας αγαπάει και σας συμπαθεί και ότι θα βρίσκεται πάντα μπροστά από εσάς, αφήνοντας το να εννοηθεί όπως το εκλάβει κάποιος. Να αρχίσετε να ανησυχείτε, να αναρωτιέστε, να σκεφτείτε τι πήγε τελευταία καλά στην ζωή σας, τα προσωπικά σας τα επαγγελματικά σας, οτιδήποτε νομίζετε εσείς και να στραφείτε αμέσως εκεί ώστε να το προστατέψετε. Μην διατηρήσετε καμία αμφιβολία μείον σας θα είναι, μην σας δείξουν το καλό πρόσωπο τους, είναι ανύπαρκτο, είναι μάσκα σαν του αρχαίου θεάτρου. Δεν έχουν αξίες, δεν έχουν μπέσα και πάνω απ όλα δεν έχουν θάρρος να παραδεχτούν τι έχουν κάνει. Και να σας πω τι τους πειράζει, αυτό που σε εκείνους φαίνεται λίγο και ασήμαντο, διότι εκείνοι έχουν συνηθίσει στα μεγάλα και σημαντικά. Αυτά λοιπόν τα μικρά και ασήμαντα σε μερικούς είναι μεγάλα, σημαντικά, με μεγάλο αίσθημα χαράς και κάποιοι άνθρωποι ξέρουν να εκτιμούν τα μικρά και καθαρά βήματα που δεν πατάνε πάνω σε άλλους. Αυτό λοιπόν πειράζει αυτά τα κακεντρεχή άτομα. Ε εμείς σε αυτά τα άτομα ως απάντηση θα δώσουμε πως «το χτύπημα μπορεί να ήταν κάτω από την μέση αλλά όχι θανατηφόρο. Και κάτι άλλο να θυμούνται μάχαιρα έδωσαν, μάχαιρα θα λάβουν»