ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΑΜΜΕΝΗ

Βράδυ μία η ώρα και εγώ δεν κοιμάμαι, κοιτάω γύρω μου ερημιά, χαμηλά ακούγετε η μουσική που της έχω αναθέσει να μου κρατήσει συντροφιά. Σκέπτομαι άλλη μία μέρα χαμένη, άλλη μία μέρα χωρίς εσένα, να χάνω και εμένα.  Να ζω σ ένα σπίτι κλεισμένη σαν την Πηνελόπη που υφαίνει και περιμένει τον Οδυσσέα της. Μόνο που εκείνος την μισεί την θεωρεί για τον χωρισμό τους ένοχη. Είναι όμως; Αντίστοιχα μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε άντρα γυναίκα, εντάξει τους άντρες δεν θα τους παρομοιάσουμε με την Πηνελόπη αλλά με τον Οδυσσέα που και εκείνος βιώνει τον ίδιο πόνο στην ξενιτιά. Το ερώτημα μου είναι πως μπορούμε να λέμε τόσο εύκολα πως χάσαμε μια μέρα; Είναι εύκολο να το λες με τι κριτήρια  όμως, ότι ήσουν κακόκεφος-η, ότι είχες τις ανάποδες σου πως; Μερικές φορές μας θεωρώ τους ανθρώπους αχάριστους, διότι μας δόθηκε το δώρο της ζωής και το σκορπάμε ανώφελα. Άλλες φορές όσο βλάσφημο και κουτό να φανεί, λέω πως ο θεός έδωσε αυτό το δώρο σε άτομα που δεν ξέρουν να το αξιοποιήσουν. Και αυτό δεν αναφέρεται σε μία μονάδα, δηλαδή σ έναν άνθρωπο. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη… Και να θέλεις να αξιοποιήσεις την ζωή σου αν δεν έχεις την ανάλογη αντιμετώπιση και βοήθεια από τους γύρο σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Αναρωτιέμαι πως σε άτομα που δεν προσπαθούν όλα τους δίδοντα στα χέρια και άλλοι που κοπιάζουν μένουν με άδεια χέρια και καρδιά. Μήπως αυτό είναι τελικά έτσι βλέπουμε μία μέρα αν πήγε χαμένη ή όχι, όταν δεν καρποφορούν οι προσπάθειες μας ή όταν μας περιθωριοποιούν οι γύρο μας. Ίσως αυτό να είναι το έναυσμα και πολλά άλλα, πάντα η νύχτα μεγαλοποιεί καταστάσεις και αύριο όπως και να έχει θα ξημερώσει μέρα. Με έναν πελώριο ήλιο να καίει και ίσως να αποδειχτεί και η αυριανή μέρα χαμένη, ίσως και όχι. Η νύχτα με την μοναξιά και την μουσική είναι κακός σύμβουλος και αν σε έχουν αφήσει και όλοι ίσως να είναι ώρα να πας για ύπνο, το κρεβάτι σου είναι ο καλύτερος σύντροφος και παρέα που δεν θα σε αφήσει ποτέ. Ένα πράγμα σαν τον υπολογιστή και τα δύο τα έχεις όποτε θέλεις και κάνεις ότι θέλεις και στα δύο. Ένα ξέρω και θα πω για να καταφέρω να δώσω τον ορισμό της χαμένης μέρας, αν και κακά τα ψέματα δεν υπάρχουν ορισμοί και κανόνες στην ζωή, εκείνη παίζει άτιμο παιχνίδι και εσύ είσαι εκτός έδρας. Χαμένη μέρα είναι εκείνη που μένεις στην απραξία, μαζί με τα φαντάσματα και τις αναμνήσεις σου. Είναι αυτή που αφήνεις τα γεγονότα να σε κάνουν να νιώσεις αδύναμος-η. Και τέλος είναι αυτή που δεν γέλασες…