ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ…

Πόσο λυπηρό είναι όταν ένα συναίσθημα πεθαίνει και πόσο πιο άσχημο όταν αναγκάζεσαι να το σκοτώσεις ή όταν στο σκοτώνουν. Κάποιοι λένε η χειρότερη αμαρτία είναι να κάνεις κάποιον να μην σ αγαπάει. Τελικά μάλλον είναι αλήθεια είναι αμαρτία να σκοτώνεις και να αναγκάζεις τον άλλον να σκοτώσει τα συναισθήματα που έστω και άθελα σου τον έκανες να νιώσει.  Παίζει η ζωή περίεργα παιχνίδια και εμείς είμαστε οι μαριονέτες της σ ένα παιχνίδι χωρίς έλεος και τέλος. Παιχνίδι πόσο εύκολη ακούγεται η λέξη, όλους μας παραπέμπει σε ωραία και παιδιά χρόνια. Σε αντίθεση με την έννοια του μετά από κάποια ηλικία το παιχνίδι της ζωής είναι τόσο σκληρό, πόσο ,μάλλον το να σε έχει εμπαίξει κάποιος άνθρωπος. Αν κάποτε μου έλεγαν να πω την άποψη μου για τον έρωτα δεν θα μπορούσα να την εκφράσω τεκμηριωμένα και ολοκληρωμένα πάντα θα υπάρχει μια αναζήτηση και ένα κενό, έτσι κι αλλιώς όσο ζω μαθαίνω. Παρ όλα αυτά μια προσέγγιση του τι είναι έρωτας, είναι ένα παιχνίδι που έχει δύο νικητές ή δύο ηττημένους. Στον έρωτα το αποτέλεσμα είναι ίδιο και για τους δύο δεν υπάρχει θύτης και θύμα, όλα είναι ίσια μοιρασμένα όσο και αν δεν φαίνεται. Επίσης θα αποκαλούσα τον έρωτα ύπουλο παιχνίδι, θα το παρομοίαζα σαν το σκάκι είναι σαν την κίνηση ματ αν γίνει όλα τελείωσαν. Συμπέρασμα ναι ο έρωτας τελειώνει, περνάει, δεν είναι κακό πάντα στην ζωή όλα τελειώνουν, το κακό σ αυτή την περίπτωση είναι το βεβιασμένο, αυτή η απότομη αλλαγή συμπεριφορών και αισθημάτων ταυτόχρονα. Πάντα όμως ακόμα και αν το όνειρο τελειώσει και οι δύο κερδίσατε και οι δύο μάθατε. Αυτό που ερωτευόμαστε μας πληγώνει, εκείνος που επιλέγουμε να του δώσουμε τα πάντα μας δίνει πισώπλατα την μαχαιριά. Μαθαίνουμε να ζούμε με τις πληγές μας, τις κλείνουμε προχωράμε και ανοίγουμε καινούργιες που με την σειρά τους θα τις κλείσουμε. Το καλύτερο είναι να μην προσωποποιούμε τον έρωτα σ έναν άνθρωπο αλλά σε μία ευρεία έννοια. Τι εννοώ, ας είμαστε ερωτευμένοι με την ίδια την ζωή, με αυτά που μας δίδονται, με τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό μας λείπει η εκτίμηση προς τον εαυτό μας, οπότε αν πλαισιώσουμε τον εαυτό μας και την ζωή μας με έρωτα τότε θα ξέρουμε τι θέλουμε και δεν θα τελειώνουμε κάθε τόσο τα συναισθήματα μας. Άρα ο έρωτας είναι μια ευθεία και όχι ένας κύκλος, όσο προχωράς την ευθεία και δεν κάνεις κύκλους, τόσο πιο κοντά θα βρεθείς στον έρωτα .